چرخ افلاک

آن کس که زمین و چرخ افلاک نهاد

بس داغ که اوبر دل غمناک نهاد

بسیار لب چو لعل و زلفین چو مشک

در طبل زمین و حقه خاک نهاد

آمدن وشدن

گر آمدنم به خود بدی نامدمی

ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی

به زان نبدی که اندر این دیر خراب

نه آمدمی نه شدمی نه بدمی

میدان آزادی تهران - ایران

بدون شرح

می ناب

من بی می ناب زیستن نتوانم

بی باده کشید بار تن نتوانم

من بنده آن دمم که ساقی گوید

یک جام دگر بگیر و من نتوانم

عمر خیام