تاریخچه پیدایش المپیک نوین
تاریخچه پیدایش المپیک نوین
از سال 394 که بازی های المپیک بدستور تئودوسیوس تعطیل شد تا سال 1896 که بازیهای المپیک نوین آغاز شد، جمعاً 1502 سال بازیهای المپیک فراموش شده بود. در این مدت تلاشهای زیادی برای احیای المپیا که در زیر خاک مدفون شده بود انجام گرفت (وقوع دو زلزله منطقه المپیا را کاملاً از بین برده بود) تا اینکه تلاشهای دولت یونان و فرانسه بالاخره در سال 1892 مؤثر واقع شد.
در اواخر قرن نوزدهم با زحمات و کاردانی آقای بارون پیر دو کوبرتن فرانسوی مسابقه های المپیک دوره نوین خود را آغاز کرد. در سال 1892 پس از آنکه از دولت خواست تا وی را در اجرا و احیای بازی های المپیک یاری کند برنامه و آئین نامه عظیمی را در این مورد به اتحادیه ورزشی پاریس ارسال کرد و بلافاصله خود از طرف دولت فرانسه به ریاست اتحادیه بر گزیده شد و برای بدست آوردن پشتیبان به کشورهای اروپائی مسافرت کرد.
بارون پیردو کوبرتن، پایه گذار المپیزم نوین، کنگره و کمیته بین المللی المپیک را در ژوئن 1894 در پاریس بنا نهاد و در سال 1896 نخستین کنگره المپیک تشکیل جلسه داد.
در آن نشست کوبرتن مورد حمایت کشورهای شرکت کننده قرار گرفت. وی هدف از المپیزم را به خدمت گرفتن ورزش جهت تعالی موزون انسان به منظور ایجاد جامعه صلح آمیز قرارداد که در آن شأن و مقام انسان حفظ شود.
ضمن اینکه در این کنگره قرار شد که بازی ها هر چهار سال یکبار در یکی از کشورهای بزرگ برگزار شود و کمیته ای بنام کمیته بین المللی المپیک که نظارت کامل و دقیقی بر بازی ها داشته باشد، تشکیل شود.
بالاخره بازی های المپیک در سال 1896 دو باره در آتن شروع شد. این بازیها با مشکلات فراوانی همراه بود. در پایان بازی ها به پیشنهاد آمریکائی ها قرار شد که مسابقه ها هر چهار سال یکبار در آتن برگزار شود ولی در جلسه بعدی که در پاریس و به ریاست رئیس جمهور فرانسه برگزار شد، یونانیها بعلت جنگ با ترکیه به بین المللی بودن بازیها رأی دادند.
البته عدم درک مفهوم و اهداف کار بزرگ کوبرتن ازسوی برخی از دولتمردان فرانسوی و تنشهای سیاسی موجود، موجب شد کمیته بین المللی المپیک در10 آوریل 1915 به شهرلوزان سوئیس انتقال یابد. قلب کوبرتن هم درمقبره ای در المپیا قرارداده شد.
اهداف نهضت المپیک
هدف در بازی های المپیک شرکت است نه پیروزی. اساس آن بر پیروزی استوار نیست بلکه اصل خوب مبارزه کردن است. ورزشکاران جهان برای بدست آوردن اهداف سریعتر ، قویتر و بالاتر بدون توجه به ملی، مذهب ونژاد پیکار می کنند و شعار کوبرتن را مبنی بر در صفا زیستن، در صفا مبارزه کردن و به نیروی جسمانی خود صدمه نزدن را سرلوحه کار خود قرار می دهند. آنکس که در نبرد ورزش دوست دیگران بماند ، آنکس که همنوعان خود را در خور احترام بشمارد به هدف اصلی المپیک رسیده است.
* ساختن جهانی صلح آمیزتر و دنیای بهتر
* آموزش و پرورش نسل جوان از طریق ورزش ، بدون هیچگونه تبعیض نژادی با توجه به روح المپیک
* اشاعه اصول المپیک در سراسر جهان و بدین طریق آفریدن حسن نیت در میان ملل
* گرد آوردن قهرمانان جهان هر چهار سال یک بار در یک جشنواره کبیر ورزشی که به نام بازیهای المپیک خوانده می شود.
منشور المپیک
تدوینی از اصول اولیه ، قوانین و تبصره ای مورد تصویب کمیته بین المللی المپیک است، این منشور بر نحوه سازماندهی و اجرای نهضت المپیک حاکمیت داشته است.
کمیته بین المللی المپیک
کمیته بین المللی المپیک مرجع عالی نهضت المپیک به حساب می آید، بطوریکه نهضت المپیک در بر گیرنده فدراسیون های بین المللی، کمیته های ملی المپیک، کمیته های برگزار کننده بازی های المپیک، اتحادیه های ملی، باشگاه های ورزشی و اعضاء آنها داوران، مربیان و دست اندرکاران امور ورزشی است.
این کمیته یک سازمان غیر دولتی و غیر انتفاعی بین المللی است که از سوی فدراسیون سوئیس به رسمیت شناخته شده که مقر این کمیته در لوزان واقع شده است.
اعضای این کمیته را ورزشکاران فعال، رؤسا یا مسئولان ارشد فدراسیونهای بین المللی و کمیته های ملی المپیک تشکیل می دهند. مجموع کل اعضای کمیته بین المللی نباید از 115 نفر تجاوز کند و تصمیمات کمیته بین المللی که بر اساس منشور المپیک اتخاذ می شوند، نهایی هستند.
وظیفه کمیته بین المللی المپیک رهبری نهضت المپیک مطابق با اصول نشر المپیک است و کمیته بین المللی المپیک دارنده امتیاز اعضای نسبت به پرچم ، مفاد و شعار المپیک است.
پرچم المپیک
زمینه پرچم المپیک سفید بوده و در اطراف دارای حاشیه نیست، در وسط آن پنج حلقه به عنوان سمبل المپیک با پنج رنگ قرار گرفته است. رنگ حلقه ها از طرف چپ به راست به ترتیب آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز هستند، پرچمی که در سال 1914 توسط پیرلوکوبرتن به کنگره پاریس عرضه شد، نمونه قراردادی پرچم المپیک است.
پرچم و نماد المپیک مظهر اتحاد پنج قاره و تجمع قهرمانان سراسر نقاط جهان در بازیهای المپیک است که بر طبق آرمان دوکوبرتن با رعایت اصل دوستی به مسابقه های برابر و صادقانه می پردازند. پرچم المپیک اولین بار در بازیهای المپیک 1920 به اهتزاز درآمد.
شعار المپیک
سه کلمه سیتیوس، آلیتیوس ، فاریتیوس که اغلب زیر پرچم های المپیک نوشته می شوند به معنی سریعتر، بالاتر و قویتر است. ضمن اینکه آرم (نشان) المپیک ترکیبی است از حلقه های المپیک که با عناصر مشخصه دیگری در می آمیزد. شعله المپیک شعله ای است که طی بازیهای المپیک زیر نظر کمیته بین المللی بر افروخته می شود. مشعل المپیک عبارت است از یک مشعل یا مشابه آن که آتش المپیک روی آن شعله ور می شود.
به منظور ارتقا و گسترش نهضت المپیک، کمیته بین المللی المپیک فعالیت های کمیته های ملی المپیک سراسر جهان را که در راستای نقش این سازمان بین المللی است ، به رسمیت می شناسد.
آتش المپیک
در مورد آتش المپیک تاریخ از شخصی یاد می کند که در نبرد سهمگین پلانته درسال479 قبل از میلاد بطور معجزه آسائی جان سالم بدر برد و از آنجا که در چنین سرنوشتی خود را مدیون لطف و کرامات خدا می دانست و در قبال این حیات دوباره می خواست شکرگزاری کند، بدین سبب از معبد آپولون آتش مقدس را با دو به محل تولد خود آورد.
رؤسای کمیته بین المللی المپیک
1- بارون پیر دو کوبرتن: از سال 1894 الی 1925 از فرانسه
2- هانری دوبایه لاتور: از سال 1925 الی1942 از بلژیک
3- زیگفرید آرستروم: از سال 1926 الی 1952 از سوئد
4- اوری براندوچ: از سال 1952 الی 1973 از آمریکا
5- لرد کیلانی: از سال 1972 الی 1979 از ایرلند
6- خوان آنتونیو سامارانچ: از سال 1980 تا کنون از اسپانیا
